„Bardzo to fajne uczucie robić to, co się lubi. Warto też cieszyć z małych rzeczy, doceniać każdy dzień. Pośpiech powoduje, że przestajemy dostrzegać to co istotne. Warto to zmieniać.”

• Imię i nazwisko: Jarek Zalewski
• Miejsce zamieszkania: Warszawa( Polska)
• Stanowisko pracy: Dyrektor Sprzedaży na Europę Wschodnią
• Ukończony kierunek na UJ: Europeistyka i Administracja

Jakie jest Twoje najlepsze wspomnienie ze studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim?

Powiem szczerze, że to był fantastyczny czas sześciu lat. Studiowałem 2 kierunki: magisterski na Europeistyce i licencjacki na Administracji. Jedno z najlepszych wspomnień  to obchody dnia Europy na zamku w Przegorzałach, kiedy byłem prezesem koła naukowego Europeistyki.  Razem z kolegami i koleżankami z innych lat zorganizowaliśmy wówczas obchody tego święta. Zaplanowaliśmy specjalny mecz między kadrą ze studentami, odbyło się  wiele ciekawych spotkań i rozmów,  wspólne biesiadowanie przy grillu. Pamiętam bardzo dobrze spędzony czas i poczucie wspólnoty.

Jak rozpoczęła się twoja kariera zawodowa? Jakie były w niej decydujące zdarzenia?

W czasie kiedy zakończyłem edukację znalezienie pracy nie było zbyt łatwe. Przyznam też, że miałem bardzo małe doświadczenie zawodowe. Musiałem więc brać pod uwagę inne miejscowości, nie tylko Kraków. Ponieważ  pochodzę z Białegostoku, postawiłem na pracę w Warszawie, co umożliwiło mi częstszy kontakt z bliskimi.  Miejsce dla siebie widziałem w trzecim sektorze, bo zależało mi na pracy, której przyświeca idea. Przez około 2 lata pracowałem w fundacji zajmującej się upowszechnianiem wiedzy o  spektrum autyzmu. Jakiś czas później, w ramach struktur UE,  wspomagałem kibiców z niepełnosprawnościami. Po tych doświadczeniach podjąłem decyzję o spróbowaniu swoich sił w sektorze prywatnym i nie ukrywam, że głównym czynnikiem motywacyjnym były względy finansowe. Po tej zmianie trafiłem do sektora handlu międzynarodowego, gdzie pracuję obecnie i  z czym wiążę swoją przyszłość.

Jak wykształcenie  przyczyniło się do rozwoju Twojej kariery zawodowej?

Wiedza uzyskana podczas studiów to solidny fundament, z którego czerpałem i czerpię cały czas. Sam dyplom Uniwersytetu Jagiellońskiego był i jest ceniony zarówno w Polsce, jak i poza nią.

Moja pierwsza praca była związana z funduszami unijnymi, a wszystkiego co wiedziałem na ten temat nauczyłem się podczas studiów. Wtedy też miałem możliwość nabierania doświadczenia w pisaniu wniosków o granty dla organizacji studenckich.

Wiedza ze studiów na Administracji pozwoliła mi na odnalezienie się w przepisach, gdzieś na poziomie zamówień publicznych. Niejednokrotnie korzystałem z tych umiejętności podczas rozmów z klientami, kiedy to, z punktu widzenia mojego pracodawcy, należało odnaleźć i  wyróżnić różne aspekty do omówienia.

Opowiedz nam o swojej obecnej pracy. Co teraz robisz?

Śmieją się ze mnie, że jestem takim polskim Willy Wonka, bo sprzedaję czekoladę i wykwintne tartaletki dla szwajcarskiego producenta. Zacząłem pracę 2 lata temu jako Regional Sales Manager i byłem odpowiedzialny za region Europy Środkowo Wschodniej. Po roku zostałem drugim najlepszym handlowcem na świecie. Oczywiście w ramach tej firmy. W fabryce zatrudniamy 3000 ludzi i jesteśmy obecni na 5 kontynentach i w 59 krajach, z czego w  dwóch ostatnich sam przygotowałem wszystko do otwarcia rynku.

Po tym roku awansowałem na stanowisko Business Development Managera, więc  zarządzam połową rynku europejskiego, co się wiąże z częstymi podróżami. Co tydzień jestem w jakimś innym kraju, a moja odpowiedzialność dotyczy 12. z nich. Pomagają mi dwie osoby: Polka i Fin, którzy  raportują bezpośrednio do mnie. Obydwoje pełnią funkcje Brand Ambasadorów marki. 
Moim głównym zadaniem jest pozyskiwanie nowych dystrybutorów i zachęcanie obecnych do zamawiania naszych produktów, więc tak naprawdę spełniły się moje marzenia z czasów studiów. Moja praca jest istotna w strukturze firmy, czuję dużą odpowiedzialność  i mam wpływ na rozwój tego, co sprzedajemy, gdzie, komu i jak wygląda polityka firmy.

Jakie są teraz twoje największe wyzwanie?

Jeśli chodzi o kwestie zawodowe to otwieranie kolejnych rynków, co w czasie wysokiej inflacji i sytuacji za naszą wschodnią granicą, nie jest łatwe. Niepewność wśród klientów ma wpływ na każdą branżę, nie tylko spożywczą. Ekonomia jest nieubłagana. Niedługo po dużych wzrostach inflacji Narodowe banki centralne podnoszą stopy. To znów utrudnia firmom dostęp do kredytów, co wyhamowuje pewne projekty, zmniejsza się zatrudnienie  albo dochodzi do dużych zmian restrukturyzacyjnych,  także dużych zwolnień. Mam więc obawy, że  przyszły rok może się wiązać ze znacznym wzrostem bezrobocia i nie ukrywam, że chcę być w błędzie.  
Reasumując, moje wyzwanie to dalszy rozwój firmy, dalszy rozwój sprzedaży, no i zdobywanie ambitnych celów.

Jak wygląda życie i praca w mieście kraju, w którym mieszkasz?

Aktualnie mieszkam w Warszawie, choć właściwie staram się mieszkać, bo moja obecność w domu dotyczy tylko weekendów. Co tydzień jestem w innym kraju, teraz wróciłem z Czeskiej Pragi za tydzień w poniedziałek lecę do Finlandii. Mój syn w najbliższy weekend będzie przygotowywał list do św. Mikołaja, który mam zabrać ze sobą na koło podbiegunowe. Podróże i praca z obcokrajowcami dużo mnie uczy. Muszę przyznać, że pojęcie Europejczyk  15 - 20 lat temu, nawet jak byłem studentem Europeistyki wydawało mi się nieco abstrakcyjne. Teraz, kiedy bywam  w innych krajach widzę, że mamy podobne schematy myślenia i działania. Cieszy mnie też to, że te city break zdobywa coraz większą popularność. Zwiedzamy inne kraje, poznajemy miasta i kulturę, co powoduje, że Europa się zacieśnia, niezależnie od kryzysów, które ją trapią.

Jaka jest twoja definicja sukcesu?

Sukces to przede wszystkim znalezienie balansu w każdym aspekcie życia, bo to nie tylko praca, ale przede wszystkim życie rodzinne, zadowolenie z potomstwa i partnera/ partnerki.
Satysfakcjonująca praca jest również sukcesem, bo to bardzo zmienia dzień, gdy nie myślimy: ojejku znowu muszę tam iść, albo: znowu te 8 godzin. Bardzo to fajne uczucie robić to, co się lubi. Warto też cieszyć z małych rzeczy, doceniać każdy dzień. Pośpiech powoduje, że przestajemy dostrzegać to co istotne. Warto to zmieniać.

Jakie masz porady wskazówki dla obecnych studentów, którzy wkraczają na rynek pracy?

Dużym ułatwieniem w  wejściu na rynek pracy są nie tylko oceny zdobyte na studiach, ale patrząc trochę z  perspektywy pracodawcy, dobrze jest posiadać jakieś umiejętności twarde. Mam na myśli znajomość języka czy języków, jakieś mierzalne umiejętności, które są pożądane na rynku pracy. Dobrze jest pomyśleć o odbyciu praktyk studenckich. Myślę tu o praktykach, podczas których się angażujemy, a przez to uczymy i zdobywamy doświadczenie.
Znam wiele takich historii, kiedy praca przyszła niejako sama, bo ktoś dał się poznać podczas praktyk i pracodawca zobaczył w nim potencjał.

Jak wyobrażasz sobie współpracę Uniwersytetu Jagiellońskiego z absolwentami?

Przyznam, że takie działania, które mogą motywować studentów do poszukiwań swojej drogi, wydają mi się bardzo potrzebne. Z pewnością jest wiele absolwenckich historii, które mogą stanowić inspirację  w co warto się angażować lub nie. Dobrze jest o tym mówić.

Może fajnie by było organizować spotkania absolwentów ze studentami, wtedy byłaby możliwa wymiana myśli i doświadczeń, budowanie takiej sieci kontaktów, które mają wspólne korzenie uniwersyteckie i mogą być szansą na współpracę.