"Zawsze kierowałam się zasadą, że sukces nie jest kluczem do szczęścia, ale bycie szczęśliwym jest kluczem do sukcesu. Dlatego też rozwój osobisty, inwestowanie w siebie jako człowieka jest dla mnie kluczem do sukcesu zawodowego. Jeśli ma się pasję, determinację, wiedzę, dyscyplinę zawodową i osobistą oraz nieszablonowe myślenie - sukces jest niemal gwarantowany."

Jakie jest Pani najlepsze wspomnienie ze studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim?

Jest ich kilka. Pierwsze to zdecydowanie ludzie i nowe przyjaźnie. Jestem osobą, która uwielbia poznawać nowych ludzi i budować nowe relacje zawodowe i prywatne. Drugie to zajęcia z Czytelnictwa z prof. Wojciechowskim. Podczas tych zajęć nauczyłam się, co znaczy być zdyscyplinowanym, zawsze być na czas i jak kształtować swój charakter. Trzecie wspomnienie, ale nie mniej ważne niż dwa powyższe, to wyjazd do Londynu organizowany przez mgr Małgorzatę Stanulę i uczestnictwo w projekcie akademickim: Polish Library Data for Foreign and International Information Systems and Networks.

Jak rozpoczęła się Pani kariera zawodowa? Jakie były w niej decydujące wydarzenia?

Po czwartym roku studiów miałam okazję spędzić lato w Nowym Jorku. Już wtedy wiedziałam, że Kraków – miasto, które absolutnie uwielbiam - jest dla mnie za małe. Obiecałam sobie wtedy, że po obronie pracy magisterskiej spróbuje swoich sił w tej betonowej dżungli gdzie, jak obiecuje Alicia Keys, marzenia się spełniają. I tak też zrobiłam. 2 lipca obroniłam pracę magisterską, z prof. Wojciechowskim w komisji, a 7 lipca już podziwiałam piękno Wielkiego Jabłka. Pracę znalazłam szybko. Nawiązałam wspaniałe relacje zawodowe i prywatne. Pokonałam wszystkie lęki, które stały mi na drodze do rozwoju zawodowego i osobistego. Po kilku latach życia w Nowym Jorku, wraz z mężem wyprowadziliśmy się do Massachusetts. New Salem - mała miejscowość (niespełna 980 mieszkańców) otoczona rezerwatem przyrody. Jedyne co miała wspólnego z New York to tylko “New” w nazwie. Choć zmiana była drastyczna i początkowo nie mogłam się odnaleźć, to właśnie tu dostałam pierwszą pracę w wyuczonym zawodzie bibliotekarza. Po pewnym czasie zdecydowałam, że chciałabym rozwinąć nieco skrzydła i spróbować swoich sił w edukacji. Od kilku lat jestem nauczycielem wspomagającym w lokalnej szkole podstawowej. Kocham swoją pracę, ze wszystkimi jej zaletami i wadami. Po latach szukania miejsca na ziemi mogę śmiało przyznać, że tutaj czuję się spełniona.

Jak wykształcenie przyczyniło się do rozwoju Pani kariery zawodowej?

Renoma Uniwersytetu Jagiellońskiego na świecie pomogła mi w otwarciu kilku drzwi w moim rozwoju zawodowym. Znajomość języka angielskiego i praktyki zawodowe w Londynie dodały mi odwagi w podjęciu decyzji o wyprowadzce z kraju i zdobyciu mojej pierwszej pracy w Nowym Jorku. Najważniejszą jednak rzeczą, jaką wyniosłam z UJ była lekcja pokory. Nauczyłam się, że nic nie jest nam dane, że przez solidną pracę i bycie zdyscyplinowanym droga do sukcesu zawodowego jak i osobistego jest bardziej satysfakcjonująca.

Proszę opowiedzieć nam o swojej obecnej pracy. Co teraz Pani robi?

Obecnie jestem nauczycielem wspomagającym w 5 klasie, w lokalnej szkole podstawowej. Praca z młodymi ludźmi jest dla mnie idealnym połączeniem kariery i powołania. Moim celem jest centralizacja obowiązkowego programu nauczania ze stworzeniem zdolności do zintegrowanego zrozumienia i umiejętności inteligentnego wykorzystywania wiedzy. Praca nauczyciela sięga poza ściany budynku szkoły. Dlatego też kładę duży nacisk na społeczno-emocjonalny rozwój uczniów, który przygotowuje ich do bycia efektywnymi liderami w życiu zawodowym i prywatnym.

Jakie są teraz Pani największe wyzwania?

“Wyzwania są tym, co czyni życie interesującym, przezwyciężanie ich jest tym, co nadaje życiu sens” - Joshua J. Marine

Myślę, że największym wyzwaniem dla mnie teraz jest stopniowy i udany powrót do normalności, którą wszyscy utraciliśmy w związku z pandemią. Ten rok był ciężkim rokiem pod każdym względem. Nawigacja życia zawodowego i osobistego była jednym z najcięższych wyzwań, któremu musiałam stawić czoła. Moim celem jest bycie przykładem dla mojej rodziny i uczniów. Odpornym i zdyscyplinowanym człowiekiem, który uporczywie i z ogromna determinacją dąży do celu.

Jaka jest Pani definicja sukcesu?

Zawsze kierowałam się zasadą, że sukces nie jest kluczem do szczęścia, ale bycie szczęśliwym jest kluczem do sukcesu. Dlatego też rozwój osobisty, inwestowanie w siebie jako człowieka jest dla mnie kluczem do sukcesu zawodowego. Jeśli ma się pasję, determinację, wiedzę, dyscyplinę zawodową i osobistą oraz nieszablonowe myślenie - sukces jest niemal gwarantowany.

Jakie ma Pani porady/wskazówki dla obecnych studentów, którzy wkraczają na rynek pracy?

Teraz jest Twój czas, by być młodym człowiekiem, popełniać błędy i wyciągać z nich solidne lekcje. Staw czoła swoim lękom. Strach bierze się ze stanu niewiedzy, a więc poznawaj ludzi i świat, ucz się od nich, rozwijaj się. Bądź konsekwentny we wszystkim co robisz. Pracuj ciężko i bądź dobrym człowiekiem.

Jak wyobraża sobie Pani współpracę Uniwersytetu Jagiellońskiego z absolwentami? Czego mogą oczekiwać absolwenci od UJ?

Program mentoringowy jest idealnym pomysłem na współpracę z absolwentami uczelni. Organizowanie targów pracy, szkolenia w zakresie rozwoju zawodowego i osobistego. Patrząc wstecz to właśnie wymiana doświadczeń ze starszymi kolegami z uczelni dodawała mi odwagi i pomagała często w podjęciu decyzji związanych z karierą zawodową.